TELOS
Listing Details
Atsuhiko Watanabe
Atsuhiko Watanabe
France
2023
15
English
-
Shihya Peng Key Cast // Shihya Peng Choreographer // Boris Carretté Cinematographer // Alexandre Bouvier Music Composer // Alexandre Bouvier Sound Designer // Atsuhiko Watanabe Editor // Alexandre Bouvier Sound Mixer // Atsuhiko Watanabe Second Cameraman
Μια γυναίκα περιπλανιέται σαν υπνοβάτης στα ερείπια μιας πόλης.
Είναι φοβισμένη, σαν να την βασανίζουν οι εφιάλτες.
Ωστόσο, χορεύει σαν σε τρανς γλυκιάς ανάμνησης.
Μετά ψιθυρίζει στο κενό, σαν να αναπολεί τη μνήμη μιας χαμένης αγάπης.
Είναι στα όρια της τρέλας, εμμονή με τον θάνατο.
Η παρόρμηση του χορού την οδηγεί στο θέατρο του Τέλου, όπου οδηγείται στο τέλος του κόσμου της.
Είναι φοβισμένη, σαν να την βασανίζουν οι εφιάλτες.
Ωστόσο, χορεύει σαν σε τρανς γλυκιάς ανάμνησης.
Μετά ψιθυρίζει στο κενό, σαν να αναπολεί τη μνήμη μιας χαμένης αγάπης.
Είναι στα όρια της τρέλας, εμμονή με τον θάνατο.
Η παρόρμηση του χορού την οδηγεί στο θέατρο του Τέλου, όπου οδηγείται στο τέλος του κόσμου της.
A woman wanders like a sleepwalker in ruins of a city.
She is frightened, as if being tormented by nightmares.
However, she dances as if in a trans of a sweet memory.
Then she whispers to the void, as if recalling the memory of a lost love.
She is on the edge of madness, obsessed with death.
The impulse of dance leads her to the theater of Telos, where she is driven into the endgame of her world.
She is frightened, as if being tormented by nightmares.
However, she dances as if in a trans of a sweet memory.
Then she whispers to the void, as if recalling the memory of a lost love.
She is on the edge of madness, obsessed with death.
The impulse of dance leads her to the theater of Telos, where she is driven into the endgame of her world.
Atsuhiko WATANABE (Γεννήθηκε στο Τόκιο, Ιαπωνία, 1970)
Βιογραφία:
Απόφοιτος του Le Fresnoy, του Studio National des Arts Contemporains (Γαλλία) και του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Πολιτιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, ο Atsuhiko Watanabe κάνει ταινίες εμπνευσμένες από το σύγχρονο θέατρο, τα χορογραφικά έργα και την ηλεκτρονική μουσική.
Από τα κύρια έργα του, αξίζει να σημειωθεί το εξής «A, (2001)», βίντεο χορού που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την Mariko Aoyama, Ιάπωνα χορογράφο και πρώην χορεύτρια της Pina Bausch, που παρουσιάστηκε στην γκαλερί Mori-Yu στο Κιότο, στο «Art στο Casa Osaka» 2001, και την επανεπεξεργασμένη έκδοση, «Adagio» (2002) που επιλέχθηκε στο Festival Vidéo Forme του Clermont-Ferrand 2023.
Οι δύο μικρού μήκους ταινίες του που παράγονται με την υποστήριξη του Fresnoy και του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού, "Alienation (2003)", που επιλέχθηκαν στο 56ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο 2003, και "Resonance of Tears" (2004), που επιλέχθηκαν στο διαγωνισμό στην 34η Διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρότερνταμ 2005, το οποίο έλαβε το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο 8ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Τόκιο 2006, και προσκλήθηκε στο 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Clermont-Ferrand 2007.
Τον Ιούλιο του 2014 σκηνοθέτησε το βίντεο-σκηνογραφία για την παράσταση «L’Echange» του Paul Claudel, σε mise en scène του Jean Christophe Blondel, που δημιουργήθηκε στο Festival Villeneuve en scène (περιοδεία στη Γαλλία το 2014-2015).
Σκηνοθέτησε επίσης ένα ντοκιμαντέρ με πορτρέτο, για την τηλεόραση NHK-BS1, με επίκεντρο έναν Γάλλο χαρισματικό μοντέρ, τον Jean-Louis Gauthey που εργάζεται για την πιο τέλεια επανέκδοση του θρύλου του ιαπωνικού manga Shigeru Mizuki, κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερου Άλμπουμ στο Angouleme International Comics Festival. και άλλα ντοκιμαντέρ για την περιοδεία της Ιαπωνίας στο Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού με το κομμάτι του Angelin Preljocaj, για την Ιαπωνική τηλεόραση, WOWOW.
Από το 1997 αρθρογραφεί ως κριτικός για τον χορό και την όπερα για το ιαπωνικό περιοδικό «Dance Magazine Japan».
Το «Essay on Jean Kalman–Interactions between mise-en-scène and lighting design» του δημοσιεύτηκε στη σειρά «Discourse of Representation» (Tokyo University Press, 2000).
Ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ MIMOS (Périgueux, Γαλλία) το 1999 και το 2000.
Το 2008-2016, ήταν Αναπληρωτής Καθηγητής καθώς και Διευθυντής του Τμήματος Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο Zokei, συνεργαζόμενος με έναν διάσημο σκηνοθέτη, τον Nobuhiro Suwa ως πρόεδρό του στην Ιαπωνία.
Η πρόσφατη δουλειά του για τον χορό, "Hannah O'Neill, Première danseuse of Paris Opera Ballet" (διάρκεια: 50 λεπτά) μεταδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 και στη συνέχεια αναμεταδόθηκε τον Μάιο του 2020 και τον Ιούλιο του 2023 στο ιαπωνικό τηλεοπτικό κανάλι, WOWOW. Πρόκειται για μια ταινία ντοκιμαντέρ για τη Hannah O'Neill, που τελικά ονομάστηκε "Danseuse Étoile" τον Μάρτιο του 2023, του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού.
Από την εποχή του Paris Lockdown, έχει κάνει τρεις πειραματικές ταινίες μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων στις οποίες έχει δουλέψει αποκλειστικά μόνος του, από τα οπτικά μέχρι τη μουσική.
Το πρώτο, το "HORROR" έχει επιλεχθεί επίσημα για δεκαέξι διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, συμπεριλαμβανομένων των Φεστιβάλ Κιέβου 2021 (Καλύτερη Πειραματική Ταινία), NewFilmmakers New York 2021 και The Fine Arts Film Festival Los Angeles 2021. Το δεύτερο έργο, "SUBJECTILE" ( 2021) επιλέχθηκε ως "Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους" και "Ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής για την καλύτερη πειραματική ταινία" στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ινδίας 2021 καθώς και σε άλλα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.
Η τρίτη του ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων «ΘΑΝΑΤΟΣ» (2021) επιλέχθηκε αρχικά στο 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κύπρου 2021 (Εύφημη Μνεία). Κέρδισε επίσης αναγνώριση στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαλέρνο 2021 και στο 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Βομβάης 2021. Η ταινία τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Στοκχόλμης το 2022. Αυτή η ταινία έχει μέχρι στιγμής επιλεγεί και έχει κέρδισε βραβεία σε περισσότερα από 40 διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βλαχίας 2022 (Καλύτερη Πειραματική Ταινία Μικρού Μήκους), το 18ο Athens ANIMFEST 2023 (2ο Βραβείο/Πειραματικός Διαγωνισμός), το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Πεκίνου 2022 και το 40ο Asolo Art Film Festival 2023.
Η νέα μικρού μήκους ταινία του Atsuhiko, με τίτλο «TELOS» (2022), είναι μια προσπάθεια να εξερευνηθούν νέα σύνορα στην αφηγηματική ταινία εστιάζοντας στην αλληλεπίδραση μεταξύ του σύγχρονου χορού και των κινηματογραφικών κατευθύνσεων. Εξαλείφοντας την ανάγκη για επεξήγηση παντομίμας, στοχεύει να μεταφέρει την ψυχολογία της ηρωίδας, στοιχειωμένη από τον πειρασμό του θανάτου, μέσα από την αφηρημένη χορογραφία του σύγχρονου χορού.
Αρκετοί καταξιωμένοι ειδικοί στους αντίστοιχους τομείς τους συνεργάζονται με την Atsuhiko σε αυτό το καινοτόμο έργο. Η Shihya Peng, μια Ταϊβανέζα χορεύτρια και χορογράφος που γιορτάστηκε για τις εμφανίσεις της στο Παρίσι και την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, παίζει σημαντικό ρόλο στη δημιουργική διαδικασία. Ο Γάλλος κινηματογραφιστής Boris Carretté, προηγούμενος συνεργάτης με τον Atsuhiko σε ένα ντοκιμαντέρ για το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού, συνεισφέρει την τεχνογνωσία του ως βασικό μέλος της ομάδας. Το ταλαντούχο συνεργείο εμπλουτίζεται περαιτέρω από τον Alexandre Bouvier, έναν Γάλλο μουσικοσυνθέτη γνωστό για τις συνεργασίες του με διάφορους σύγχρονους χορούς.
Βιογραφία:
Απόφοιτος του Le Fresnoy, του Studio National des Arts Contemporains (Γαλλία) και του Ινστιτούτου Διεπιστημονικών Πολιτιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, ο Atsuhiko Watanabe κάνει ταινίες εμπνευσμένες από το σύγχρονο θέατρο, τα χορογραφικά έργα και την ηλεκτρονική μουσική.
Από τα κύρια έργα του, αξίζει να σημειωθεί το εξής «A, (2001)», βίντεο χορού που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την Mariko Aoyama, Ιάπωνα χορογράφο και πρώην χορεύτρια της Pina Bausch, που παρουσιάστηκε στην γκαλερί Mori-Yu στο Κιότο, στο «Art στο Casa Osaka» 2001, και την επανεπεξεργασμένη έκδοση, «Adagio» (2002) που επιλέχθηκε στο Festival Vidéo Forme του Clermont-Ferrand 2023.
Οι δύο μικρού μήκους ταινίες του που παράγονται με την υποστήριξη του Fresnoy και του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού, "Alienation (2003)", που επιλέχθηκαν στο 56ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο 2003, και "Resonance of Tears" (2004), που επιλέχθηκαν στο διαγωνισμό στην 34η Διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ρότερνταμ 2005, το οποίο έλαβε το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο 8ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Τόκιο 2006, και προσκλήθηκε στο 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Clermont-Ferrand 2007.
Τον Ιούλιο του 2014 σκηνοθέτησε το βίντεο-σκηνογραφία για την παράσταση «L’Echange» του Paul Claudel, σε mise en scène του Jean Christophe Blondel, που δημιουργήθηκε στο Festival Villeneuve en scène (περιοδεία στη Γαλλία το 2014-2015).
Σκηνοθέτησε επίσης ένα ντοκιμαντέρ με πορτρέτο, για την τηλεόραση NHK-BS1, με επίκεντρο έναν Γάλλο χαρισματικό μοντέρ, τον Jean-Louis Gauthey που εργάζεται για την πιο τέλεια επανέκδοση του θρύλου του ιαπωνικού manga Shigeru Mizuki, κερδίζοντας το Βραβείο Καλύτερου Άλμπουμ στο Angouleme International Comics Festival. και άλλα ντοκιμαντέρ για την περιοδεία της Ιαπωνίας στο Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού με το κομμάτι του Angelin Preljocaj, για την Ιαπωνική τηλεόραση, WOWOW.
Από το 1997 αρθρογραφεί ως κριτικός για τον χορό και την όπερα για το ιαπωνικό περιοδικό «Dance Magazine Japan».
Το «Essay on Jean Kalman–Interactions between mise-en-scène and lighting design» του δημοσιεύτηκε στη σειρά «Discourse of Representation» (Tokyo University Press, 2000).
Ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ MIMOS (Périgueux, Γαλλία) το 1999 και το 2000.
Το 2008-2016, ήταν Αναπληρωτής Καθηγητής καθώς και Διευθυντής του Τμήματος Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο Zokei, συνεργαζόμενος με έναν διάσημο σκηνοθέτη, τον Nobuhiro Suwa ως πρόεδρό του στην Ιαπωνία.
Η πρόσφατη δουλειά του για τον χορό, "Hannah O'Neill, Première danseuse of Paris Opera Ballet" (διάρκεια: 50 λεπτά) μεταδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 και στη συνέχεια αναμεταδόθηκε τον Μάιο του 2020 και τον Ιούλιο του 2023 στο ιαπωνικό τηλεοπτικό κανάλι, WOWOW. Πρόκειται για μια ταινία ντοκιμαντέρ για τη Hannah O'Neill, που τελικά ονομάστηκε "Danseuse Étoile" τον Μάρτιο του 2023, του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού.
Από την εποχή του Paris Lockdown, έχει κάνει τρεις πειραματικές ταινίες μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων στις οποίες έχει δουλέψει αποκλειστικά μόνος του, από τα οπτικά μέχρι τη μουσική.
Το πρώτο, το "HORROR" έχει επιλεχθεί επίσημα για δεκαέξι διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, συμπεριλαμβανομένων των Φεστιβάλ Κιέβου 2021 (Καλύτερη Πειραματική Ταινία), NewFilmmakers New York 2021 και The Fine Arts Film Festival Los Angeles 2021. Το δεύτερο έργο, "SUBJECTILE" ( 2021) επιλέχθηκε ως "Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους" και "Ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής για την καλύτερη πειραματική ταινία" στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ινδίας 2021 καθώς και σε άλλα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.
Η τρίτη του ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων «ΘΑΝΑΤΟΣ» (2021) επιλέχθηκε αρχικά στο 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κύπρου 2021 (Εύφημη Μνεία). Κέρδισε επίσης αναγνώριση στο 75ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαλέρνο 2021 και στο 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Βομβάης 2021. Η ταινία τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Στοκχόλμης το 2022. Αυτή η ταινία έχει μέχρι στιγμής επιλεγεί και έχει κέρδισε βραβεία σε περισσότερα από 40 διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βλαχίας 2022 (Καλύτερη Πειραματική Ταινία Μικρού Μήκους), το 18ο Athens ANIMFEST 2023 (2ο Βραβείο/Πειραματικός Διαγωνισμός), το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Πεκίνου 2022 και το 40ο Asolo Art Film Festival 2023.
Η νέα μικρού μήκους ταινία του Atsuhiko, με τίτλο «TELOS» (2022), είναι μια προσπάθεια να εξερευνηθούν νέα σύνορα στην αφηγηματική ταινία εστιάζοντας στην αλληλεπίδραση μεταξύ του σύγχρονου χορού και των κινηματογραφικών κατευθύνσεων. Εξαλείφοντας την ανάγκη για επεξήγηση παντομίμας, στοχεύει να μεταφέρει την ψυχολογία της ηρωίδας, στοιχειωμένη από τον πειρασμό του θανάτου, μέσα από την αφηρημένη χορογραφία του σύγχρονου χορού.
Αρκετοί καταξιωμένοι ειδικοί στους αντίστοιχους τομείς τους συνεργάζονται με την Atsuhiko σε αυτό το καινοτόμο έργο. Η Shihya Peng, μια Ταϊβανέζα χορεύτρια και χορογράφος που γιορτάστηκε για τις εμφανίσεις της στο Παρίσι και την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, παίζει σημαντικό ρόλο στη δημιουργική διαδικασία. Ο Γάλλος κινηματογραφιστής Boris Carretté, προηγούμενος συνεργάτης με τον Atsuhiko σε ένα ντοκιμαντέρ για το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού, συνεισφέρει την τεχνογνωσία του ως βασικό μέλος της ομάδας. Το ταλαντούχο συνεργείο εμπλουτίζεται περαιτέρω από τον Alexandre Bouvier, έναν Γάλλο μουσικοσυνθέτη γνωστό για τις συνεργασίες του με διάφορους σύγχρονους χορούς.
Atsuhiko WATANABE (Born in Tokyo, Japan, 1970)
Biography:
A graduate of Le Fresnoy, Studio National des Arts Contemporains (France) and the Institute of Interdisciplinary Cultural Studies at the University of Tokyo, Atsuhiko Watanabe makes films inspired by contemporary theater, choreographic works and electronic music.
Among his main works, the following should be noted “A, (2001)”, dance video made in collaboration with Mariko Aoyama, a Japanese choreographer and former dancer of Pina Bausch, presented at the Mori-Yu Gallery in Kyoto, at “Art in Casa Osaka” 2001, and the re-edited version, “Adagio” (2002) selected at the Festival Vidéo Forme of Clermont-Ferrand 2023.
His two short films produced with the support of the Fresnoy and the French Ministry of Culture, “Alienation (2003)”, selected at 56th Locarno International Film Festival 2003, and “Resonance of Tears” (2004), selected in competition at 34th International Film Festival Rotterdam 2005, which received the Jury Special Prize at 8th Short Shorts Film Festival Tokyo 2006, and was invited to 29th International Short Film Festival of Clermont-Ferrand 2007.
In July 2014, he directed the video-scenography for the play “L’Echange” by Paul Claudel, in a mise en scène by Jean Christophe Blondel, created at the Festival Villeneuve en scène (tour in France in 2014-2015).
He also directed a portrait documentary, for NHK-BS1 television, focusing on a French charismatic editor, Jean-Louis Gauthey working for the most perfect re-edition of the Japanese manga legend Shigeru Mizuki winning the Best Album Award at Angouleme International Comics Festival, and other documentaries about the Japan Tour of Paris Opera Ballet with Angelin Preljocaj’s piece, for Japanese TV, WOWOW.
Since 1997, he writes articles as a critic on dance and opera for the Japanese magazine “Dance Magazine Japan”.
His “Essay on Jean Kalman–Interactions between mise-en-scène and lighting design” was published in the series “Discourse of Representation” (Tokyo University Press, 2000).
He was a member of the Jury of the MIMOS Festival (Périgueux, France) in 1999 and 2000.
In 2008-2016, he was an Associate Professor as well as Director of the Department of Cinema at Tokyo Zokei University, working with a renowned filmmaker, Nobuhiro Suwa as its president, in Japan.
His recent work on dance, "Hannah O'Neill, Première danseuse of Paris Opera Ballet" (running time: 50 min) was broadcast in September 2019 then rebroadcast in May 2020 and July 2023 on the Japanese TV channel, WOWOW. It is a documentary film about Hannah O'Neill, finally named "Danseuse Étoile" in March 2023, of the Paris Opera Ballet.
Since the time of Paris Lockdown, he has made three experimental animated short films in which he has worked entirely on his own, from the visuals to the music.
The first one, "HORROR" has been officially selected for sixteen international film festivals, including Kiev Film Festival 2021 (Best Experimental Film), NewFilmmakers New York 2021 and The Fine Arts Film Festival Los Angeles 2021. The second opus, "SUBJECTILE" (2021) was selected as "Best Animated Short Film" and "Special Jury Prize for Best Experimental Film" at International Motion Picture Film Festival of India 2021 as well as at other international film festivals.
His third animated short film "THANATOS" (2021) was initially selected at the 16th Cyprus International Film Festival 2021 (Honorable Mention). It also gained recognition at 75th Salerno International Film Festival 2021 and 10th Mumbai International Short Film Festival 2021. The film was honored with the Best Animated Short Film Award at the Stockholm Short Film Festival in 2022. This film has so far been selected for and has won awards at over 40 international film festivals, including Wallachia International Film Festival 2022 (Best Experimental Short Film), 18th Athens ANIMFEST 2023 (2nd Prize/Experimental Competition), Beijing International Short Film Festival 2022, and 40th Asolo Art Film Festival 2023.
Atsuhiko's new short film, titled "TELOS" (2022), is an attempt to explore new frontiers in narrative film by focusing on the interaction between contemporary dance and cinematic directions. By eliminating the need for pantomime explanation, he aims to convey the heroine's psychology, haunted by the temptation of death, through the abstract contemporary dance choreography.
Several accomplished experts in their respective fields collaborate with Atsuhiko on this innovative project. Shihya Peng, a Taiwanese dancer and choreographer celebrated for her performances in Paris and Europe, including the Edinburgh Festival, plays a significant role in the creative process. French cinematographer Boris Carretté, a previous collaborator with Atsuhiko on a documentary about the Paris Opera Ballet, contributes his expertise as a key team member. The talented crew is further enriched by Alexandre Bouvier, a French music composer known for his collaborations with various contemporary dance companies in France, as well as his work with the world-renowned digital art collective Visual System.
In 2023, this film won the Best Experimental Film Award at the Paris International Short Festival and has been selected at various international festivals, including 12th Cambodia International Film Festival, 28th VideoDanzaBA International Festival, The B3 Festival of the Moving Image (Short Film Competition) at B3Biennale, and 6th TANZAHOi International Festival for Dance.
Biography:
A graduate of Le Fresnoy, Studio National des Arts Contemporains (France) and the Institute of Interdisciplinary Cultural Studies at the University of Tokyo, Atsuhiko Watanabe makes films inspired by contemporary theater, choreographic works and electronic music.
Among his main works, the following should be noted “A, (2001)”, dance video made in collaboration with Mariko Aoyama, a Japanese choreographer and former dancer of Pina Bausch, presented at the Mori-Yu Gallery in Kyoto, at “Art in Casa Osaka” 2001, and the re-edited version, “Adagio” (2002) selected at the Festival Vidéo Forme of Clermont-Ferrand 2023.
His two short films produced with the support of the Fresnoy and the French Ministry of Culture, “Alienation (2003)”, selected at 56th Locarno International Film Festival 2003, and “Resonance of Tears” (2004), selected in competition at 34th International Film Festival Rotterdam 2005, which received the Jury Special Prize at 8th Short Shorts Film Festival Tokyo 2006, and was invited to 29th International Short Film Festival of Clermont-Ferrand 2007.
In July 2014, he directed the video-scenography for the play “L’Echange” by Paul Claudel, in a mise en scène by Jean Christophe Blondel, created at the Festival Villeneuve en scène (tour in France in 2014-2015).
He also directed a portrait documentary, for NHK-BS1 television, focusing on a French charismatic editor, Jean-Louis Gauthey working for the most perfect re-edition of the Japanese manga legend Shigeru Mizuki winning the Best Album Award at Angouleme International Comics Festival, and other documentaries about the Japan Tour of Paris Opera Ballet with Angelin Preljocaj’s piece, for Japanese TV, WOWOW.
Since 1997, he writes articles as a critic on dance and opera for the Japanese magazine “Dance Magazine Japan”.
His “Essay on Jean Kalman–Interactions between mise-en-scène and lighting design” was published in the series “Discourse of Representation” (Tokyo University Press, 2000).
He was a member of the Jury of the MIMOS Festival (Périgueux, France) in 1999 and 2000.
In 2008-2016, he was an Associate Professor as well as Director of the Department of Cinema at Tokyo Zokei University, working with a renowned filmmaker, Nobuhiro Suwa as its president, in Japan.
His recent work on dance, "Hannah O'Neill, Première danseuse of Paris Opera Ballet" (running time: 50 min) was broadcast in September 2019 then rebroadcast in May 2020 and July 2023 on the Japanese TV channel, WOWOW. It is a documentary film about Hannah O'Neill, finally named "Danseuse Étoile" in March 2023, of the Paris Opera Ballet.
Since the time of Paris Lockdown, he has made three experimental animated short films in which he has worked entirely on his own, from the visuals to the music.
The first one, "HORROR" has been officially selected for sixteen international film festivals, including Kiev Film Festival 2021 (Best Experimental Film), NewFilmmakers New York 2021 and The Fine Arts Film Festival Los Angeles 2021. The second opus, "SUBJECTILE" (2021) was selected as "Best Animated Short Film" and "Special Jury Prize for Best Experimental Film" at International Motion Picture Film Festival of India 2021 as well as at other international film festivals.
His third animated short film "THANATOS" (2021) was initially selected at the 16th Cyprus International Film Festival 2021 (Honorable Mention). It also gained recognition at 75th Salerno International Film Festival 2021 and 10th Mumbai International Short Film Festival 2021. The film was honored with the Best Animated Short Film Award at the Stockholm Short Film Festival in 2022. This film has so far been selected for and has won awards at over 40 international film festivals, including Wallachia International Film Festival 2022 (Best Experimental Short Film), 18th Athens ANIMFEST 2023 (2nd Prize/Experimental Competition), Beijing International Short Film Festival 2022, and 40th Asolo Art Film Festival 2023.
Atsuhiko's new short film, titled "TELOS" (2022), is an attempt to explore new frontiers in narrative film by focusing on the interaction between contemporary dance and cinematic directions. By eliminating the need for pantomime explanation, he aims to convey the heroine's psychology, haunted by the temptation of death, through the abstract contemporary dance choreography.
Several accomplished experts in their respective fields collaborate with Atsuhiko on this innovative project. Shihya Peng, a Taiwanese dancer and choreographer celebrated for her performances in Paris and Europe, including the Edinburgh Festival, plays a significant role in the creative process. French cinematographer Boris Carretté, a previous collaborator with Atsuhiko on a documentary about the Paris Opera Ballet, contributes his expertise as a key team member. The talented crew is further enriched by Alexandre Bouvier, a French music composer known for his collaborations with various contemporary dance companies in France, as well as his work with the world-renowned digital art collective Visual System.
In 2023, this film won the Best Experimental Film Award at the Paris International Short Festival and has been selected at various international festivals, including 12th Cambodia International Film Festival, 28th VideoDanzaBA International Festival, The B3 Festival of the Moving Image (Short Film Competition) at B3Biennale, and 6th TANZAHOi International Festival for Dance.